Podstawowe szczenienia kotów

Rutynowe szczepienie oraz odrobaczanie chronią nie tylko nasze zwierzę, ale ograniczają przenoszenie chorób zakaźnych wśród populacji kotów.

Częstotliwość wykonywania szczepień zależna jest od regulacji prawnych w danym kraju. W Polsce raz w roku jeśli nie ma innych zaleceń.

Częstotliwość szczepień

Dorota Sumińska - lekarz weterynarii, publicystka, autorka książek i propagatorka dobrego traktowania zwierząt w swoich podkastach na FB "Zwierzę Ci się" zleca by koty wychodzące były sczepione raz na 2 lub 3 lata a koty niewychodzące, raz na rok. Kot wychodzący ma kontakt z wirusami i bakteriami przez co sam się uodparnia na różne choroby, natomiast ten siedzący w domu może mieć odporność obniżoną i to co przynosimy np. na butach z zewnątrz, może spowodować chorobę. Dlatego kotek domowy powinien być sczepiony regularnie raz na rok - zaleca pani Sumińska.

Dr Dorota Sumińska radzi

Źródło: Facebook, Zwierzę Ci się, Audycja z 18 lutego o 10:21 ·

W książeczce zdrowia kota znajduje się tabela szczepień.

Weterynarz wpisuje choroby, przeciwko którym kot był zaszczepiony.

szczenienia to:

  • • wścieklizna

  • • koci katar (wirusowe zapalenie nosa i tchawicy)

  • • kaliciwiroza

  • • panleukopemia

  • • białaczka


Opis chorób szczepiennych

Wścieklizna, czym jest?

Choroba wirusowa powodująca zaburzenia układu nerwowego, którą można zarazić również człowieka. Od momentu opracowania szczepionki, jak również dzięki akcjom nakazującym szczepienia zwierząt domowych oraz lisów, wścieklizna prawie zupełnie zniknęła w Europie ale nadal jest obecna w niektórych rejonach Afryki.

Jeśli podróżujesz z kotem, szczepienia są często niezbędne i obowiązkowe. Musisz zaplanować wszystko odpowiednio wcześniej. Zwierzę jest oficjalnie uznawane za uodpornione przeciw wściekliźnie dopiero po 21 dniach od pierwszego szczepienia. O szczegóły koniecznie zapytaj weterynarza.

Przydatne linki

Główny Inspektorat Weterynarii

www.pettravel.com - podróże zwierząt domowych i wymagania weterrynaryjne na świecie - EN

Zasady podróży zwierząt domowych z Polski

Zasady podróży zwierząt domowych do Polski


Koci katar, czym jest?

Koci katar (wirusowe zapalenie nosa i tchawicy), to nazwa wielu różnych objawów połączonych z oczami i układem oddechowym kotów, takich jak kichanie, katar, łzawienie i zmiany chorobowe oczu, m. in. zapalenie spojówek, zapalenie rogówki czy owrzodzenie. Objawy można zaobserwować w czasie od 10 do 14 dni. Choroba może być bardzo niebezpieczna dla małych kotów oraz tych z obniżoną odpornością. Nieleczone zapalenia mogą prowadzić do komplikacji powodujących uwalnianie ropnej wydzieliny z nosa i oczu a nawet do zapalenia płuc. Wprowadzenie powszechnych szczepień kotów bardzo obniżyła liczbę poważnych klinicznych odmian choroby.

Cztery czynniki, które mogą być odpowiedzialne za koci katar:

• wirus kociej opryszczki (FHV1)

• kaliciwirus

• typ bakterii (Bordetella bronchiseptica)

• typ bakterii (Chlamydia felis)

• Wirus kociej opryszczki dotyczy jedynie kotów i posiada bardzo wysoki współczynnik rozprzestrzeniania, od 50 do 70 procent kotów miało z nim kontakt

Z racji na różne podłoża choroby, istnieje kilka rodzajów szczepionek. Niektóre uodporniają tylko na wirusy (opryszczki i kaliciwirusa), inne zabezpieczają przed szkodliwym działaniem wirusów jaki i bakterii. Lekarz dobierze szczepionkę odpowiednią dla kota, biorąc pod uwagę jego styl życia.


Panleukopemia czyli nosówka, czym jest?

To niebezpieczna choroba zakaźna. W związku z tym zaleca się szczepienie bez względu na to czy zwierze wychodzi z domu czy nie. Nosówka to niezwykle odporny parwowirus, znajdujący się w odchodach chorych zwierząt. Przetrwa nawet dwa lata poza organizmem żywiciela. Koty nie wychodzące z domu mogą być zarażone, jeśli zakażony obiekt znajdzie się w ich otoczeniu.

Chorób objawia się biegunką, wymiotami i gorączką. Odsetek skutkujący śmiercią zwierzęcia jest wysoki, zwłaszcza pośród młodych kotów. Nosówka jest uleczalna wyłącznie we wczesnym stadium.

Szczepienia dobrze zabezpieczają kota. Ponad 95% zwierząt, które w rocznym odstępie otrzymują dwie dawki szczepionki, zyskują odporność na trzy lata.


Białaczka (FeLV), czym jest kocia?

Odpowiedzialne za białaczkę są dwa wirusy:

• wirus kociej białaczki (FeLV)
• wirus nabytego niedoboru immunologicznego kotów, tzw. kociego HIV (FIV).

Oba są zdolne do „zagnieżdżenia” i pozostania „w ukryciu” w jądrze komórkowym komórki organizmu kota, który do końca życia zostaje nosicielem wirusa. Przez pierwsze kilka lat od zakażenia choroba może przebiegać bezobjawowo. Obecnie istnieje możliwość szczepienia jedynie przeciwko FeLV.

Szczepienie przeciw białaczce w szczególności zalecane jest zwierzętom, które często wychodzą z domu lub mają kontakt innymi kotami, ponieważ przeważnie do zarażenia dochodzi podczas dłuższego kontaktu z zakażonym osobnikiem.

Szczepienie być zrobione w ósmym tygodniu życia kota. Jeśli niewiadome jest pochodzenie zwierzęcia, powinno ono zostać przebadane pod kątem zakażenia wirusem przed podaniem szczepionki. Badanie krwi pozwoli określić, czy twój kot jest nosicielem.


Wskazówki w szczepieniu

Częstotliwość wykonywania szczepień zależna jest od regulacji prawnych w danym kraju.

• Pojedyncza dawka szczepionki może uodparniać na: koci katar, nosówkę oraz kocią białaczkę (FeLV).

• Chrońmy młode przed chorobami zakaźnymi. Należy zaszczepić je dwa razy w roku.

• Lekarz weterynarii zaleci plan szczepień dopasowany do stylu życia twojego zwierzęcia.

• Dobra dieta jest niezbędna w celu utrzymania dobrej odporności. Przeciwciała są białkami, do których syntezy organizm potrzebuje dostatecznej ilości witamin i mikroelementów. Niedobór w diecie ma zły wpływ na układ immunologiczny kota.

Kiedy i jak odrobaczamy kota? Objawy.

Odrobaczanie kotów małych wykonuje się przed szczepieniami, co zapewnia ochronę przed wszelkimi pasożytami. Możemy zacząć już po kilku tygodniach po urodzeniu. Może to być ok. 4 tydzień życia małego kotka. Następnie dawki odrobaczające podaje się co dwa tygodnie do 3. miesiąca życia.

Po ukończeniu roku odrobacza się co 3 lub 6 miesięcy. Krótszy okres wskazany jest dla kotów, które często przebywają na zewnątrz bądź mają kontakt z innymi osobnikami. Dla kotów domowych nie wychodzących okres co 6 miesięcy jest wystarczający.


Leki odrobaczające, jak stosować?

Najczęstszymi lekami stosowanymi u małych kotów są tabletki, pasty oraz krople tzw. spot-on. Trzeba pamiętać, że wybór leku na robaki jest zależny od wieku i wagi kota.

Zarówno tabletki jak i pasty są środkami doustnymi, które trzeba aplikować zwierzakowi dawkami zgodnie z zaleceniami. Działają na pasożyty bytujące w układzie pokarmowym. Istnieją również krople, którymi skrapla się kark kociąt. Podawanie tego leku odrobaczającego jest wystarczający na 30 dni i działa zarówno na dojrzałe pasożyty, jak i te, które jeszcze wędrują we krwi.

Objawy zarobaczenia

• apatyczność i kaszel

• brak lub nadmierny apetyt

• wymioty i biegunka

• ból brzucha lub zaropiałe oczy

Takie objawy nie muszą od razu wskazywać obecność pasożytów, a przy dłuższym okresie występujących dolegliwości warto udać się do weterynarza.


Udostępnij na Facebooku Subskrybuj na YouTube Wyślij mailem

Źródło: Wikipedia, DK Find Out