Kot Kolorpoint Perski

Charakterystyka rasy

Rasa Perska zarejestrowana w 1949 r.

Rasa Egzotyczna zarejestrowana w 1983 r.

Kot perski i egzotyczny kolorpoint, nazywany także Himalajczykiem, to rasa kota charakteryzująca się pięknym, przydymionym futrem oraz jasnymi, intensywnymi oczami. Sierść kotów jest zwykle biała lub kremowa, a końce włosów są ciemniejsze, tworząc charakterystyczne punkty na nosie, uszach, łapach i ogonie. Kolory punktów mogą być różne, na przykład niebieskie, czekoladowe, rudo-cynamonowe lub tabby. Standard rasy określa dokładnie barwy punktów.

Koty tej rasy są bardzo przyjacielskie i towarzyskie, a także łagodne i spokojne. Wymagają regularnej pielęgnacji sierści, szczególnie przy dłuższym włosie, co może wymagać szczotkowania i kąpieli. Są to koty inteligentne i łatwe do szkolenia, a także bardzo przywiązane do swoich właścicieli. Wymagają odpowiedniego pożywienia i aktywności, aby zachować dobrą kondycję fizyczną i zdrowie.

Cechy

Waga: Waga: 3-5kg, Wiek: 15-20 lat

Łagodność - ♥ ♥ ♥ ♥ ◯
Inteligencja - ♥ ♥ ♥ ♥ ◯
Szkolenie - ♥ ♥ ♥ ◯ ◯
Pielęgnacja - ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
Linienie - ♥ ♥ ♥ ♥ ◯
Dla dzieci - ♥ ♥ ♥ ♥ ◯
Dla psów - ♥ ♥ ♥ ♥ ◯
Rozmowność - ♥ ♥ ♥ ♥ ◯

Charakter

• Bardzo łagodne.

• Idealne dla hodowców, cierpliwe w czasie pokazów.

• Nie lubią samotności, przywiązują się.

• Pieszczochy, lubią wyczesywanie.

• Są nieagresywne przy zabawie, pazurki chowają.

• Obcy w domu jest jego przyjacielem.

• Nie dewastują umeblowania.

• Nie potrzebują ogrodu.

Opieka

• Futro wymaga pielęgnacji przypadku perskich. Krótkowłosa (egzotyczny) odmiana nie wymaga takiej uwagi.

• Wyczesywać przynajmniej godzinę dziennie.

• Wich włosach gromadzi się łój, który zaplamia szczególnie białą sierść.

• Kąpiele są wskazane. Przeciwnicy kąpieli używają pudru, ziemi fulerskiej i innych środków by złagodzić przebarwienia.

Dieta

Skłonny do otyłości, więc kontroluj dzienne spożycie.

Zarejestrowano 2 typy kolorpointów, Klasyczny i Tabby

1. Kolorpoint Klasyczny

Wygląd

Mieszanka perskiego i syjamskiego to długowłosa piękność. Kot Colorpoint to rodzaj z charakterystycznym ubarwieniem futra znanym u kotów Syjamskich. Kolor futra jest zdefiniowany miejscami zwanymi „punktami” i są one na twarzy, uszach, nogach i ogonie. Ten rodzaj maści jest wynikiem recesji genów, który często odnosił się do cechy zwirząt Himalajskich, dlatego wielbiciele Persów w Stanach używają tej nazwy dla Colorpointów.

Kolorpoint ma budowe typu cobby, okrągłą głowe jak wszystkie persy, duże oczy i długie wąsy.Oczy mają kolor zawsze głeboko niebieski. Hodowcy dbają by kolor był jak najgłebszy. preferuje się szatę biała lub kremową. Szata powinna być miękka jedwabista i odstająca od ciała. Nie może zabraknąć pieknej kryzy u persów. Koty te mają dużą klatkę piersiową, są masywne w ramionach i zadzie. Ogon ma krótki i noszony nisko. Skłonność do cech syjamskich czyli smukłość czy długi ogon uważany jest za wadę. Kot powinien mieć wyraźną przerwę między nosem a czołem.

Te koty to nie tylko wygląd – są wyluzowane, trochę „psie”, ponieważ są niezwykle czułe dla ludzi. Dostojny i bardzo dekoracyjny. Subtelne kolory "syjamskiego" ubarwienia nadają szlachetnego wyglądu. Barwy, które obowiązuja na wystawach opisane są w PDF-e u dołu strony.

Historia

Wszystkie odmiany perskiego i egzotycznego to Jest rezultat skrzyżowania rasy Angora i Perskiej.

Kolorpoint to rasa powstała w wyniku krzyżówki miedzy krótkowłosym kotem syjamskim a perskim długowłosym. Jej celem był kot syjamski długowłosy. Pierwsze krzyżówki między Persami a Syjamskimi miały miejsce w Szwecji i w Stanach Zjednoczonych na długo przed rokiem 1922. Eksperymenty amerykańskie miały miejsce w Harvard Medical School i przeprowadzono je na Czarnym Persie i Syjamskiej kotce. Narodziły się koty czarne krótkowłose. W 1953 r. w dwóch miotach pojawiły się kotki długowłose że znaczeniami kolorpointów i były to pierwsze koty kolorpoint perskie. Demonstracyjny otrzymał imię Debiutant. Mutacja genetyczna spowodowała, że wyeliminowany został gen odpowiedzialny za powstawanie pręgowania. Ciemny barwnik zwany melaniną wytwarzany został tylko w górnej części włosa.

Rasa ta po obydwu stronach Atlantyku osiągnęła dokładnie planowany rodowodowy program, uzyskując koty zokreślonym typem wyglądu.

W 1955 roku brytyjskie GCCF przyjęła do standardu Persy Pointy Długowłose. W Stanach organizacja CFA wpisała tą odmianę jako Himalajską w 1957 r. a już w 1960 r. pozostałe organizacje rodowodowe zaakceptowały tą odmianę Persa we wszystkich ich rodzajach kolorów. Wkrótce zostały najbardziej popularnymi przedstawicielami na wszystkich światowych wystawach.

2. Kolorpoint Tabby

Wygląd

Piękny rodzaj tej rasy. Punkty z deseniem pręgowanym w ciemnieszych miejscach jak u syjamskich. Ten kot i jego niezwykle oryginalne futro wygrywa na wystawach światowych. Standard FIFe określa uznane kolory tej wersji persa (PDF z aktualną skalą u dołu strony).

Historia

Kolorpoint Tabby to kolejna mutacja i krzyżówka powstała dla osiągnięcia oryginalnej barwy futra. Jednakże, nie jest znana dokładna historia kota perskiego Colorpoint Tabby ani moment, w którym ta odmiana powstała.

Cechy perskich i egzotycznych w skrócie

• Ciało – średnie do dużego, przysadziste, nisko osadzone, szeroka klatka piersiowa, masywne ramiona i plecy, dobrze umięśnione

• Głowa – okrągła i masywna, dobrze wyważona, bardzo szeroka czaszka

• Oczy – duże, okrągłe i otwarte, szeroko rozstawione

• Nos – krótki, szeroki, z wyraźnym stopem, ale bez zadarcia, grzbiet i skóra nosa muszą być szerokie, nozdrza otwarte, aby umożliwiać swobodny przepływ powietrza,zaczyna się między oczami (nie nad górną powieką ani poniżej dolnej)

• Uszy – małe, zaokrąglone, dużo włosów po wewnętrznej stronie, osadzone bardzo szeroko i raczej nisko na głowie

• Łapy – krótkie, grube i mocne, łapki duże i okrągłe, jędrne, preferowane są kępki między palcami

• Ogon – proporcjonalny do długości ciała, lekko zaokrąglony czubek, u perskich puszysty jak pióropusz, u egzotycznych gruby z bardzo gęstym krótkim fitrem

• Futro – u perskich: długie i gęste, delikatne z jedwabistą konsystencją (nie wełniane), pełna kryza zakrywa ramiona i klatkę piersiową; u egzotycznych: krótkie, gęste, miękke i delikatne w konsystencji, włos podnosi od ciała gruby podszerstek

• Kolory - perski i egzotyczny jest uznany w wielu odmianach maści.

Wady dyskwalifikujące

• Deformacje kośćca i czaszki (nie dotyczy kastratów).

• Oczy zbyt głęboko osadzone lub wyłupiaste lub zezowate, choroby oczu.

• Niepoprawny zgryz (przodo lub tyłozgryz powyżej 2mm), zęby stępione lub ułamane.

• Deformacje ogona (nie dotyczy kastratów).

• Kondycja ogólna (wychudzenie lub zapasienie).

• Ślepota, głuchota, agresja, karłowatość, zezowatość, wnętrostwo lub anomalia budowy jąder oraz poli- lub olidaktylizm (zbyt duża ilość palców).

• Płaszczyzny innego koloru futra nie przewidziane w standardzie.

Dysklasyfikuje się gdy:

• Futro jest zafrbowanie lub bardzo upudrowane.

• Amputowane pazury (nie mylić z obcięciem)

• Zapchlenie lub brudne uszy.

• Kotki są karmiące i ciężarne lub widoczna przepuklina pępkowa.

---

Źródło: FIFe, Wikipedia, DK Find Out, The Ascent of Cat Breeds: Genetic Evaluations of Breeds and Worldwide Random Bred Populations, Koty Kompendium - Michael Pollard - 2008

---