Kot Orientalny Długowłosy

Charakterystyka rasy

Rasa zarejestrowana przez FIFe w 1985 r.

To stosunkowo nowa rasa, która powstała z krzyżowania ras kotów Orientalnych i długowłosych kotów, takich jak perskie. Kot orientalny długowłosy charakteryzuje się elegancką i smukłą sylwetką. Trójkątna głowa, oczy o migdałowym kształcie, lekko skośne. Kolory oczu mogą być zielone, niebieskie, a nawet nieparzyste (jeden niebieski i jeden zielony). Ich uszy są duże i ostre, ustawione szeroko na głowie. Futro przylega do ciała i jest jedwabiste w dotyku. Długa, jedwabista sierść, która może występować w różnych kolorach i wzorach, takich jak jednolity biały, czarny, kremowy, a także pręgowany i łaciaty.

Charakterystyczne dla kotów orientalnych jest ich wysoki poziom energii i ciekawości. Są to bardzo aktywne i towarzyskie koty, które uwielbiają bawić się i biegać. Zwykle są bardzo inteligentne i wymagających interakcji, a także łatwo się uczą, co czyni je idealnymi kotami dla ludzi, którzy lubią spędzać czas z kotami.

W skrócie, kot Orientalny Długowłosy to piękny, energiczny i inteligentny kot, który będzie wspaniałym towarzyszem dla osób, które cenią sobie aktywną i interaktywną relację z kotem.

Cechy

Waga: 6 - 8 kg / Wiek: 15 - 20 lat

Łagodność - ♥ ♥ ♥ ◯ ◯
Inteligencja - ♥ ♥ ◯ ◯ ◯
Szkolenie - ♥ ♥ ◯ ◯ ◯
Pielęgnacja - ♥ ♥ ♥ ♥ ◯
Linienie - ♥ ♥ ♥ ◯ ◯
Dla dzieci - ♥ ◯ ◯ ◯ ◯
Dla psów - ♥ ◯ ◯ ◯ ◯
Rozmowność - ♥ ♥ ♥ ◯ ◯

Charakter

• Koty tej rasy z charakteru przypominają psy – to border collie wśród kotów, miauczą głośno i często.

• Są bardzo inteligentne i łatwo się uczą.

• Uwielbiają ludzi.

• Bywa bardzo aktywny a nawet awanturniczy.

• Lubi przysiadać na wysokich półkach.

• Potrzebuje regularnych ćwiczeń, aby nie nudzić się i nie niszczyć.

Opieka

• Długie włosy wymagają czesania i pielęgnacji. czasami przeczesz futro szczotką dla kota.

• Koty te powinny mieć do dyspozycji drapak czyli deskę w, którą będą wbijać swoje pazury.

• Są naturalnie bardzo czystymi kotami.

Dieta

Zazwyczaj można je standardowo karmić, ponieważ są aktywne i spalają nadmiar kalorii. Rzadko zagrożone nadwagą.

Historia rasy

Kot orientalny długowłosy to stosunkowo nowa rasa, która powstała na przełomie lat 70. i 80. XX wieku w wyniku krzyżowania kotów syjamskich i długowłosych kotów angielskich. Początkowo uważano, że są to jedynie długowłose odmiany kota orientalnego, ale w 1995 roku zostały uznane za odmianę rasy krótkowłosej.

Początkowo koty orientalne długowłose były wyłącznie krzyżówkami, ale później hodowcy zaczęli specjalizować się w hodowli tej rasy. W ciągu kilku lat udało się stworzyć stabilną i jednolitą populację, która była uznana przez organizacje hodowlane.

Kot orientalny długowłosy ma długą, gładką sierść, która może przybierać różne kolory i wzory. Charakteryzuje się on podobnym charakterem do kota orientalnego - jest to aktywny, towarzyski i inteligentny kot. Potrzebuje on dużo uwagi i aktywności fizycznej, dlatego nie nadaje się dla osób, które nie mają czasu na troskę o niego.

Kot orientalny długowłosy jest obecnie uznawany za jedną z najbardziej eleganckich i pięknych ras kotów. Jest to również rasa, która cieszy się dużą popularnością wśród miłośników kotów na całym świecie.

Europejska organizacja felinologiczna FIFe i brytyjska Cat Association of Britain uznała całą grupę tych kotów jako Orientalne. Organizacje różnie nazywały i klasyfikowały maści tych kotów. Przyjął się podział na 5 grup: kolory jednolite, cieniowane, przypalane, pręgowane i srebrne.

• Orientalne zdobyły status czempiona w 1987 r.

• W Brytanii kiedyś każdy kolor orientalnego musiał być klasyfikowany oddzielnie.

• Nigdy nie zaklasyfikowano odmiany hawajskiej kota orientalnego z uwagi na to, że jego protoplastą był kot rosyjski niebieski.

Cechy wyglądu w skrócie

• Ciało – średniej wielkości, smukłe, eleganckie, giętkie i dobrze umięśnione, szyja długa, ramiona nie są szersze niż biodra

• Głowa – średniej wielkości, proporcjonalna do tułowia, kształ klina o prostych liniach, który zaczyna się przy nosie i zwiększa szerokość do uszu, z profilu czaszka jest lekko wypukła

• Oczy – średniej wielkości, ani wypukłe, ani zagłębione, migdałowy kształt, osadzone lekko skośnie w kierunku nosa, u białych kotów jasnozielone, ciemnoniebieskie lub różnookie (jedno zielone, jedno ciemnoniebieskie)

• Nos – długi, prosty, tworzy linię od czoła bez załamań

• Uszy – duże i spiczaste, szerokie u nasady, ułożone tak by zewnętrzna krawędź była kontynuacją kształtu głowy (klina)

• Łapy – dobrze umięsnione, cieńkie i długie, proporcjonalne do ciała, końce palców małe i owalne

• Ogon – bardzo długi, cienki, zwęża się do drobnego punktu

• Futro – delikatne i jedwabiste, średniej długości na tułowiu, nieco dłuższa na kołnierzu i łopatkach oraz na ogonie, który tworzy pióropusz, brak wełnistego podszerstka

• Kolory - wiele odmian, wąsy i brwi w harmonii z kolorem futra, pręgi i cieniowania w odmianach agouti (koniuszkowy)

Wady dysklasyfikujące

• Futro - Pręgi w odmianach bez agouti (koniuszkowy)

• Oczy - Kolor oczu, który jest bardziej żółty niż zielony

---

Źródło: FIFe, Wikipedia, DK Find Out

---