Kot Abisyński

Charakterystyka rasy

Rasa zarejestrowana przez FIFe w 1949 r.

Kot abisyński to jedna z najstarszych ras kotów domowych, która wywodzi się z Etiopii. Jest to średniej wielkości kot o eleganckiej sylwetce i krótkiej, lśniącej sierści w pięknych odcieniach cynamonowego brązu, zielonkawych oczach i charakterystycznych ciemnych paskach na nogach i ogonie.Jego maść można nazwać "srokatą" jest krótka i gęsta. Czubki włosów to jaskrawe końcówki na powierzchni futra. Futro jest wodoodporne, ma podszerstek i teksturę przypominającą kaszmir. Nos czerwony.

Koty abisyńskie są bardzo inteligentne i energiczne. Są bardzo towarzyskie i lubią spędzać czas z domownikami, co sprawia, że są wspaniałymi towarzyszami. Abisyńczyk jest znany z tego, że generalnie jest nieśmiały w stosunku do obcych ludzi i innych zwierząt. Potrzebują dużej ilości aktywności i zabawy. Uwielbiają biegać, skakać i łapać zabawki. Dlatego potrzebują właścicieli, którzy będą mogli zapewnić im odpowiednią ilość ruchu i interakcji.

Są przyjacielskie i łatwe w pielęgnacji. Są czyste i dbają o swoją sierść, dlatego nie potrzebują dużej ilości kąpieli.

Koty abisyńskie są zdrowe i silne. Mają dobrą kondycję fizyczną i żyją zwykle długo, nawet do 15 lat.

Podsumowując, koty abisyńskie to piękne i inteligentne koty, które uwielbiają zabawę i interakcję z ludźmi. Są łatwe w pielęgnacji i zdrowe, co sprawia, że są doskonałymi towarzyszami dla osób lubiących aktywność i interakcję z kotami. Koty abisyńskie są popularne jako koty wystawowe i odnosiły wiele sukcesów w konkursach kotów.

Cechy

Waga: 3.2 - 4 kg / Wiek: 12 - 15 lat

Łagodność - ♥ ♥ ♥ ◯ ◯
Inteligencja - ♥ ♥ ♥ ♥ ◯
Szkolenie - ♥ ♥ ♥ ◯ ◯
Pielęgnacja - ♥ ◯ ◯ ◯ ◯
Linienie - ♥ ♥ ♥ ◯ ◯
Dla dzieci - ♥ ♥ ♥ ◯ ◯
Dla psów - ♥ ♥ ♥ ◯ ◯
Rozmowność - ♥ ◯ ◯ ◯ ◯

Charakter

• Jest zrównoważonym i łagodnym kotem o dużym temperamencie.

• Może być nieśmiały, płochliwy, powściągliwy i nieufny wobec obcych lecz dobrze żyje z innymi kotami.

• Bardzo przywiązuje się do swojego właściciela.

• Jest zwinny, skoczny lubi wdrapywać się na przeszkody. Powinien mieć do dyspozycji słupek z półkami i podestami.

• Jest inteligentny, bystry i ciekawski. Znajduje się przeważnie w miejscach gdzie coś się dzieje.

• Potrafi nauczyć się paru sztuczek.

• Wymaga uwagi i zapewniania mu zabawy i rozrywek.

• Jest bardzo uparty i zwykle dąży do osiągnięcia swoich kocich celów.

Opieka

• Jego futro jest łatwe do utrzymania w czystości przy odrobinie czesania. Wymaga szczotkowania raz w tygodniu.

• Duże uszy muszą być kontrolowane, regularne czyszczone przez używanie bawełnianych pałeczek.

Dieta

Kontaktuj się że swoim weterynarzem w sprawie odpowiedniej diety. Zwykle można intuicyjnie karmić ponieważ są tak aktywne że, spalają każdy nadmiar kalorii.

Historia rasy

Rasa kotów abisyńskich ma długą i interesującą historię. Choć nie wiadomo dokładnie, skąd pochodzą, istnieją przypuszczenia, że pochodzą z obszaru dzisiejszej Etiopii lub Erytrei.

Pierwsze wzmianki o kotach abisyńskich pochodzą z XIX wieku, kiedy to europejscy podróżnicy przynieśli je że sobą do Europy. W 1871 roku kot abisyński został zaprezentowany na wystawie kociej w Londynie, gdzie zwrócił uwagę swoim pięknym umaszczeniem i eleganckim sposobie poruszania się. Wkrótce potem, w 1882 roku, koty abisyńskie zostały po raz pierwszy uznane za rasę przez organizację felinologiczną w Wielkiej Brytanii.

W czasie II wojny światowej rasa ta była na skraju wyginięcia, ale dzięki kilku hodowcom udało się zachować jej populację i odbudować jej liczebność. W 1950 roku kot abisyński został uznany za rasę przez The Governing Council of the Cat Fancy (GCCF) w Wielkiej Brytanii.

W Wielkiej Brytanii udoskonalano rasę hodowlaną wykorzystując do tego koty przywiezione z Afryki oraz koty Orientalne a celem było uzyskanie smukłości sylwetki.

Dziś koty abisyńskie są cenione że względu na swój elegancki wygląd, inteligencję i wesoły charakter. Często są porównywane do małych panter, ponieważ mają podobną sylwetkę i ruchy. Są również bardzo aktywne i potrzebują dużo uwagi i zabawy.

Starożytne korzenie Abisyńskiego

Abisyński jest jedną z najstarszych znanych nam ras i nadal prowadzi się spekulacje dotyczące jego historii pochodzenia. W starożytnym Egipcie, gdzie kot był uważany za świętego, malarze i rzeźbiarze przedstawiali go jako muskularnego o lekko rozciągniętej, pełnej wdzięku szyi, dużych uszach i migdałowych oczach. Abisyński jest bardzo podobny do tego przedstawianego przez starożytnych artystów. (Ilustr. 2,3) Jest również dość podobny do dzikiego kota afrykańskiego „Felis Lybica”, który jest uważany za matkę wszystkich istniejących ras kotów. (Ilustr. 1)

Wielu hodowców forsuje opinię, że są one najstarszą rasą, która towarzyszyła starożytnym Egipcjanom. Ta opinia bazuje na podobieństwie do rzeźb i rysunków przedstawiających koty z tych czasów natomiast wystarczających dowodów naukowych nie ma.

Najstarsze opisy Abisyńskiego

Zapiski o tym kocie pojawiły się w magazynie „Harper Weekly” 27.01.1872 r., gdzie opisywano wystawę w Crystal Palace w Londynie z grudnia 1871 r. i na której Abisyński kot pojawił się po raz pierwszy. Fragment brzmi: „Zula Zula – kot pani Kapteyn Barrett Lennard. To kot sprowadzony z Abisynii po wojnie. Mimo, że hodowany w warunkach domowych utrzymywał długo właściwości dzikiego zwierzęcia. Teraz kocha swoją panią, lecz zachowuje swój indywidualny charakter co różni go od innych zwierząt domowych.”... (Ilustr. 1)

Gordon Stables w swojej książce „Cats: their Points and Characteristics” – wydanej przez Dean i Son w 1876 r. – wspomina o kotach abisyńskich i pokazuje kolorowy rysunek przedstawiający rasę: ciemnego kota, bez pręg na łapach, pysku i szyji. (Ilustr 2)

Kot o wyglądzie Abisyńskiego jest eksponatem Muzeum Zoologicznego w Leiden w Holandii. W muzeum kota onegdaj opisano - „Kraj pochodzenia – Indie”. Onegdaj przypuszczano, że przodek naturalny mógł być przywieziony przez podróżujących kolonistów i kupców zatrzymujących się w Kalkucie, głównym porcie na Oceanie Indyjskim. Przypuszczeń i dowodów co do pochodzenia jest wiele ale wiadomym jest, że ostateczny kształt tej rasie nadano dopiero w Anglii koło 1970 r. (Ilustr. 3)

Hodowcy, Genealogia i początki hodowlane Abisyńskiego

W historii każdej rasy zapisane są nazwiska „założycieli”. W przypadku kotów Abisyńskich są to: pani Constance Carew-Cox, pani E. A. Clarke, pani Frederick, pani Patman, pani Edith Douglas-Pennant i pani Decies.

Kolejne dwa znaczące nazwiska to: Pan Sam Woodiwiss i Pan H.C. Brooke. Każdy z wymienionych był w swoim czasie znakomitym hodowcą i to w dużej mierze dzięki ich wysiłkom koty abisyńskie zyskały uznanie jako rasa.

Najstarsza oficjalnie zarejestrowana para Abisyńskich kotów to: "Kot Sedgemere Bottle, urodzony w 1892 roku i kotka Sedgemere Torfowy, urodzona w 1894 r., były w posiadaniu pana Sam Woodiwiss. Dawniej należały do pana Swinyard a później został kupiony przez pana Brooke (Denham oraz Denham, 1951)".

Archiwalne zdjęcia Abisyńskich

W latach 1900-1905 w Stanach, w księgach hodowlanych było zarejestrowanych 12 Abisyńskich kotów. W 1903 r. urodził się szczególnie piękny o imieniu Fancy Free, a w 1905 r. 13 lipca kot nazwany Aluminium. Oba kociaki były własnością pani Carew – Cox i stały się założycielami wielu rodów. Fancy był srebrny i zdobył puchar w mistrzostwach Westminster Show w 1909 roku. Z tej linii pochodził kot Aluminium II, który został kupiony przez Miss JR Cathcart że Stanów Zjednoczonych, który również posiadał abisyńskiego kota o nazwie Salt. Według tego, co twierdzi pani Zanetti (Zanetti, Dennis i Hantzmon 1906) Salt i Aluminium II były pierwszymi abisyńskimi w Stanach Zjednoczonych.

Cechy wyglądu w skrócie

• Ciało – średniej wielkości i długości, gibkie i muskularne

• Głowa – to koturn o średnich proporcjach, szeroki u góry, kontury są miękkie i pełne wdzięku, miękko zaokrąglone czoło, w profilu głowa ma delikatne wgłębienie na wysokości oczu

• Oczy – duże, migdałowy kształt, dobrze rozstawione, błyszczące i wyraziste, czyste, klarowne, w kolorze intensywnie bursztynowym, zielonym lub żółtym, z obrysem

• Nos – średniej długości

• Uszy – stosunkowo duże, szerokie u nasady, lekko zaokrąglone na końcach, pożądane są kępki włosów na końcach

• Łapy – dobrze umięśnione, cieńkie i długie, proporcjonalne do ciała, końce palców małe i owalne

• Ogon – dość długi, szeroki u nasady i zwężający się, z gęstym futrem

• Futro – krótkie, cienkie i przylegające, oporne w dotyku

Opis rozłożenia barw

• Najlepiej 2 lub 3 pasma koloru na każdym włosie z ciemnymi końcówkami

• Kolor tułowia z ciemniejszymi zaznaczeniami zgodnie z odpowiednimi odmianami kolorystycznymi

• Kolor spódu tułowia i klatki piersiowej oraz wewnętrzne strony nóg jednolicie zabarwione kolorem podstawowym, bez końcówek, harmonizujące z górną częścią

• Pregi ciemniejsze cieniowanie wzdłuż kręgosłupa

• Biały lub białawy jest dozwolony tylko na pyszczku (bez klatki piersiowej)

• Końcówki uszu w tym samym kolorze co końcówki

• Tył tylnych łap ciemny

• Kępki włosów między palcami w kolorze końcówek

• Kolor ogona jest przedłużeniem ciemniejszego cieniowania grzbietu i zakończony bardzo ciemno w barwie końcówek, bez wzoru

Uznane typy kolorów Abisyńskiego

Niektóre przykłady

1. Czerwonawy:
kolor główny - ciepły rumiany brąz/czerwonobrązowy z czarnym kleksem
* kolor podłoża - głęboka morela/pomarańcza

2. Niebieski:
kolor główny - ciepły niebiesko-szary z ciemnostalowym niebiesko-szarym cętkowaniem
* kolor podłoża jasnopłowy/kremowy

3. Sorrel:
kolor główny - jasna ciepła miedziana czerwień z czekoladowo-brązowym akcentem
* kolor podłoża - głęboka morela

4. Płowy:
kolor główny - matowy beż z głębokim ciepłym kremowym kleksem
* kolor podłoża - jasnokremowy

5. Czarny:
kolor główny - czysty srebrno-biały z czarnym
* kolor podłoża - czysty srebrno-biały

6. Niebieski srebrny:
kolor główny - czysto srebrno-biały z ciemną stalą niebiesko-szarym tle
* kolor podłoża - czysto srebrno-biały

7. Sorrel srebrny:
kolor główny - czyste srebrno-białe z czekoladowo-brązowym akcentem
* kolor podłoża - czyste srebrno-biały

8. Płowy srebrny:
kolor główny - czysto srebrno-biały z głębokim, kremowym chmarem
* kolor podłoża - czysto srebrno-biały

* Kolor podłoża powinien być bez brązowego lub żółtego odcienia oraz łat.
Szczegółowe opisy znajdują się w linku do PDF Federacji u dołu strony.

Wady dysklasyfikujące

• Głowa - typu syjamskiego

• Nos - głębokie załamanie na nosie

• Oczy - małe

• Uszy - nisko osadzone z brakiem gładkiej krzywizny i z pofałdowaną powierzchnią wewnętrzną, ekstremalne podkręcenie uszu, gdzie czubek ucha dotyka tylnej części ucha lub głowy, proste lub mocno niedopasowane uszy, grube lub zwapniałe uszy, brak mocnej chrząstki w podstawie ucha

• Ciało - rurkowate lub nadmierny rozmiar

• Futro - futro grube o bawełnianej fakturze z grubym podszerstkiem oraz ciężka kryza.

Ciekawostki

Nazywany „Modelami wybiegowymi świata kotów” ale także „klaunem królestwa kotów”.

Cena Abisyńskiego zazwyczaj zależy od typu, stosowanych oznaczeń i wyróżnień Grand Champion.

---

www.abyco.eu, FIFe, FIFe World Cat Show 2018 -FB, The FIFe World Show 2021 (www.ws2020.it), Wikipedia

---