Kot Szylkretowy

Charakterystyka rasy

Rasa Perska zarejestrowana przez FIFe w 1949 r.

Rasa Egzotyczna zarejestrowana przez FIFe w 1983 r.

Ta wielobarwna maść pomieszanych łatek koloru rudego, czarnego i kremowego dziedziczona jest z linii żeńskiej. Idealnie jest jeśli na pysku znajduje się większa ruda lub jasna, kremowa lub biała łata (w przypadku szylkretowych z dodatkiem białego).

Wysoko cenione są koty z gęsto rozmieszczonymi łatami. Zarejestrowane i uznane wariacje kolorów Persa Szylkretowego to: czarny szylkretowy, niebieski szylkretowy, czekoladowy szylkretowy i liliowy szylkretowy.

Szylkretowe kotki są bardzo cenione wśród hodowców ponieważ z ich miotów można uzyskać największą różnorodność kolorystyczną kociąt. Gen, który decyduje o takiej maści nazywa się „O” i jest aktywny tylko u kotek w chromosomie X a ten jedynie decyduje o kolorze futra. Samice posiadają 2 chromosomy X i w każdym przenoszona jest informacja o kolorze. Samce mają chromosomy XY i informacje o kolorze noszą tylko w X.

Rodzaje kotów szylkretowych

Historia rasy

Pierwszy zarejestrowany szylkretowy był krótkowłosy. We wczesnych latach 1900, długowłose szylkretowe były już widziane na pokazach i wystawach. Hodowcy byli zaintrygowani rozmaitością i wielością kolorów futra. Należy wiedzieć, że szylkret występuje wyłącznie u samic. Bardzo rzadko rodzi się kocur szylkretowy, ale jeśli się to zdarzy przeważnie okazuje się być bezpłodny. Dla uzyskania maści szylkretowej hodowcy kojarzą koty w jednolitym kolorze. Szylkretowy pers nie występuje jako samodzielna odmiana, jest osiągany w wyniku celowych bądź przypadkowych krzyżówek.

Cechy perskich i egzotycznych w skrócie

• Ciało – średnie do dużego, przysadziste, nisko osadzone, szeroka klatka piersiowa, masywne ramiona i plecy, dobrze umięśnione
• Głowa – okrągła i masywna, dobrze wyważona, bardzo szeroka czaszka
• Oczy – duże, okrągłe i otwarte, szeroko rozstawione
• Nos – krótki, szeroki, z wyraźnym stopem, ale bez zadarcia, grzbiet i skóra nosa muszą być szerokie, nozdrza otwarte, aby umożliwiać swobodny przepływ powietrza,zaczyna się między oczami (nie nad górną powieką ani poniżej dolnej)
• Uszy – małe, zaokrąglone, dużo włosów po wewnętrznej stronie, osadzone bardzo szeroko i raczej nisko na głowie
• Łapy – krótkie, grube i mocne, łapki duże i okrągłe, jędrne, preferowane są kępki między palcami
• Ogon – proporcjonalny do długości ciała, lekko zaokrąglony czubek, u perskich puszysty jak pióropusz, u egzotycznych gruby z bardzo gęstym krótkim fitrem
• Futro – u perskich: długie i gęste, delikatne z jedwabistą konsystencją (nie wełniane), pełna kryza zakrywa ramiona i klatkę piersiową; u egzotycznych: krótkie, gęste, miękke i delikatne w konsystencji, włos podnosi od ciała gruby podszerstek
• Kolory - perski i egzotyczny jest uznany w wielu odmianach maści.

Wady dyskwalifikujące

• Deformacje kośćca i czaszki (nie dotyczy kastratów).
• Oczy zbyt głęboko osadzone lub wyłupiaste lub zezowate, choroby oczu.
• Niepoprawny zgryz (przodo lub tyłozgryz powyżej 2mm), zęby stępione lub ułamane.
• Deformacje ogona (nie dotyczy kastratów).
• Kondycja ogólna (wychudzenie lub zapasienie).
• Ślepota, głuchota, agresja, karłowatość, zezowatość, wnętrostwo lub anomalia budowy jąder oraz poli- lub olidaktylizm (zbyt duża ilość palców).
• Płaszczyzny innego koloru futra nie przewidziane w standardzie.

Dysklasyfikuje się gdy:

• Futro jest zafrbowanie lub zbytnio upudrowane.
• Pazury są amputowane (nie mylić z obcięciem)
• Kot jest zapchlony lub ma brudne uszy.
• Kotki są karmiące i ciężarne oraz widoczna jest przepuklina pępkowa.

---

Źródło: FIFe, The FIFe World Show 2021 (www.ws2020.it), Wikipedia, DK Find Out, The Ascent of Cat Breeds: Genetic Evaluations of Breeds and Worldwide Random Bred Populations

---