Kot Peterbald

kat. Syjamskie i Orientalne

Kot Peterbald
Kot Peterbald

Historia

23.02.2021

(Przyznanie rasy w 01.01.2012 przez FIFe) Rasa Peterbald powstała w drugiej połowie 1994 r. w Sankt Petersburgu, w Rosji, w wyniku eksperymentalnego krzyżowania z Don Sfinksem bezwłosym kotem (znany również jako, Donskoy lub Donsky) samcem nazwanym Afinogen z Orientalnym krótkowłosym (mistrzem świata o imieniu Radma von Jagerhov) Krzyżówki dokonała rosyjska felinolog Olga S. Mironova.

Pierwsze dwa mioty kociąt to cztery Peterbaldy: Mandarin Murino, Maskat Murino, Nezhenka Murino i Nocturne Murino. Te cztery Peterbaldy były założycielami rasy. W 1996 r. rasa została zarejestrowana w rosyjskiej organizacji felinologicznej opisując standard nowej rasy i przyjmójąc skrót PBD. W 1997 r. został przyjęty w TICA Międzynarodowym Stowarzyszeniu Kota ze skrótem PD, a w roku 2003 w WCF (Swiatowa Federacja Kota) ze skrótem PBD.

Ta rasa rozwija się w kierunku nowoczesnych typów orientalnych i syjamskich kotów, czyli długi pysk, duże uszy ustawione daleko od siebie, płaskie kości policzkowe i elegancki korpus o długich nogach. Wszystkie standardy dla tej rasy zachęcają do krzyżówek z kotami Orientalnymi i Syjamskimi. Peterbald został przyjęty do klasy konkurencji w mistrzostwach z dniem 1 maja 2009 r. w ACFA (American Cat Fanciers Association) w sierpniu 2008 r. a TICA w maju 2008 r.

Charakter i opieka

Peterbaldy są słodkie, czułe, spokojne, nowoczesne, eleganckie i energiczne. Są średnio głośne, chodzą za swoimi właścicielami żeby zawsze być z nimi. Peterbaldy zazwyczaj żyją w zgodzie z innymi kotami i zwierzętami, a także z dziećmi. Podobnie jak inne nagie koty Peterbald potrzebuje regularnego czyszczenia skóry, która ma tendencję do produkcji tłustej oleistej wydzieliny.

Kot Peterbald

Cechy

Peterbald jest elegancko szczupły i elegancko umięśniony. Ma wąską i długą głowę z prostym profilem, migdałowe oczy, pysk w kształcie klina i duży rozstaw uszu. Długi ogon jak bicz, długie stopy i owalne łapy, które pozwalają im wymacać obiekty i na przykład otworzyć drzwi klamką. Są one nieco podobne w wyglądzie do kotów orientalnych krótkowłosy. Mają gen braku włosów i mogą urodzić się łyse, lekko welurowe lub z bardzo delikatną sierścią. Te urodzone z włosami mogą stracić włosy po jakimś czasie.

Peterbald występuje we wszystkich kolorach i oznakowaniach. Uszy powinny być czyszczone raz w tygodniu i często też przycinane paznokcie. Mieszkanie jest idealnym środowiskiem dla tego kota i dobrze przystosowuje się do każdej temperatury, o ile nie istnieją szczególne jej skoki.

Standard FIFe

PEB – kot peterbald

Poniżej kody cech zewnetrznych kota, ustalone przez organizacje FIFe. Wszelkie zmiany i aktualny opis dostepny na stronach Organizacji. Federation Internationale Féline

Standard wystawienniczy rasy: PDF